En als je mij zou vragen wijs me de weg dan zou ik antwoorden wandel over het pad van
zachtmoedigheid.

Zachtmoedigheid vind ik een van de mooiste woorden in ons taalgebruik.

Het woord laat me zo mooi zien dat zachtheid moed vraagt! Het is heel makkelijk om hard te zijn
voor jezelf en voor de buitenwereld. Maar zacht zijn voor jezelf en de buitenwereld vraagt heel
veel moed.

Zacht zijn wordt al gauw geassocieerd met over je heen laten lopen of een watje zijn. Niet voor je
eigen belangen opkomen, waardoor misbruik van je gemaakt wordt. Maar zachtmoedigheid is
juist kracht, de kracht en het vertrouwen dat anderen geen misbruik van je kunnen maken,
omdat je weet wat goed voor je is.

Zachtmoedigheid is durven zeggen : “ik wil je daarmee niet helpen, dat mag je zelf doen”,
in plaats van te zeggen “ik heb geen tijd”. Zachtmoedigheid is aanvaarden dat anderen je
niet mogen, terwijl jij, op datzelfde moment, de ander wel mag. Zachtmoedigheid is de fouten
van jezelf en van anderen vergeven, zonder het ontwikkelen van schuldgevoelens,
zachtmoedigheid is de durf om naakt door het leven te gaan en je ware zelf te tonen.

Hardheid is een illusie van de persoonlijkheid om je te beschermen, zachtmoedigheid is het ware
zelf, omdat de hardheid niet meer nodig is. Het zelf heeft deze hardheid niet nodig omdat je
kwetsbaarheid zelf ook een illusie is.

Ken de diamant van je ziel, schitterend in zuiverheid, blinkend in kracht. De ziel is onkwetsbaar
en stralend, vanuit die kennis vindt je de moed om zacht te zijn.

Laten we elkaar de moed om zacht te zijn toewensen, zodat zachtmoedigheid de wereld zal
overspoelen.

Bron: inspiratie tekst studieweekend Total Health